سیما غفارزاده – ونکوور
هشتم مارس، روز جهانی زن، یکی از مهم‌ترین مناسبت‌های سالانه در جهان است. مناسبتی برای گرامیداشت دستاوردهای زنان در زمینه‌های گوناگون ازجمله اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، در سراسر دنیا. از این مناسبت همچنین استفاده میشود تا با آگاهی‌بخشی دربارهٔ حقوق زنان، کنش‌های سرعت‌بخشیدن به روند برابری جنسیتی هر چه بیشتر مورد توجه قرار گیرد. جمع‌آوری کمک‌های مالی برای امور خیریه با تمرکز بر زنان از دیگر فعالیت‌هایی است که معمولاً به این مناسبت مورد توجه قرار می‌گیرد. روز جهانی زن قدمتی بیش از صد سال دارد و برای اولین بار در سال ۱۹۱۱ جشن گرفته شد. رنگ‌هایی که برای این مناسبت به‌کار می‌روند، بنفش، سبز و سفید است. بنفش به نشانهٔ عدل و کرامت، سبز به نشانهٔ امید و سفید به نشانهٔ خلوص. این رنگ‌ها از اتحادیهٔ سیاسی و اجتماعی زنان در بریتانیا نشئت می‌گیرند، زمانی که این اتحادیه در سال ۱۹۰۸ آن‌ها را به‌عنوان رنگ‌های رسمی خود برگزید.
روز جهانی زن، به کشور، گروه یا سازمان مشخصی تعلق ندارد. هیچ دولت، سازمان غیرانتفاعی، خیریه، شرکت، مؤسسهٔ علمی، شبکهٔ زنان یا مرکز رسانه‌ایی مسئول این روز نیست. این روزی است که به همه تعلق دارد. گلوریا استاینم (Gloria Steinem)، از رهبران اصلی موج دوم فمینیسم در آمریکا در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ و نیز روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی در توضیح این روز گفته است: «داستان مبارزهٔ زنان برای برابری، داستانِ هیچ فمینیست یا هیچ سازمان مشخصی نیست، بلکه تلاش‌های جمعی همهٔ کسانی است که دغدغهٔ حقوق بشر دارند.»
هرساله تم و موضوع مشخصی برای کارزار روز جهانی زن (The International Women’s Day campaign theme) در نظر گرفته میشود که درواقع به‌نوعی شعار این کارزار محسوب میشود. امسال این موضوع به شکستن تعصب اختصاص یافته و با هشتگ #BreakTheBias تبلیغ میشود. تصور کنید دنیایی را که در آن برابری جنسیتی برقرار است. دنیایی فارغ از تعصب، کلیشه‌ها و تبعیض. دنیایی عادلانه که برای همه است. دنیایی که در آن تفاوت‌ها ارزش‌گذاری و گرامی داشته میشود. این‌ها اهدافی است که کارزار روز جهانی زن دنبال می‌کند و همهٔ انسان‌ها را فرامی‌خواند تا با هم و با شکستن تعصبات، برابری جنسیتی را شکل دهند و به آن واقعیت ببخشند.
و اما چگونه میشود بخشی از این کارزار بود؟ همهٔ ما شخصاً و روزانه، مسئولِ اندیشه‌ها و کارهایمان هستیم. ما می‌توانیم تعصب را در جامعهٔ خود بشکنیم. ما می‌توانیم تعصب را در محل کارمان بشکنیم. ما می‌توانیم تعصب را در مدرسه و دانشگاه بشکنیم… ما به‌همراه هم می‌توانیم تعصب را چه در روز جهانی زن و چه روزهای دیگر سال، بشکنیم اگر که بخواهیم.
خودآگاه یا ناخودآگاه، تعصب راه زنان را برای پیش‌رفتن دشوار می‌کند. دانستن اینکه تعصب وجود دارد، کافی نیست، بلکه کنش لازم است تا این معضل حل شود. کارزار روز جهانی زن از زنان و مردانی که می‌خواهند کمک کنند تا تعصب، تبعیض و کلیشهٔ جنسیتی از بین برود، دعوت کرده است تا با به‌اشتراک‌گذاشتن عکس‌های خود با دست‌هایی که به‌حالت ضربدری روی هم قرار گرفته‌اند، همبستگی خود را با این کازار نشان دهند.
روز جهانی زن قدمتی بیش از صد سال دارد، ولی آیا ما همچنان به مناسبتی به‌نام روز جهانی زن نیاز داریم؟ پاسخ به این سؤال بی‌تردید مثبت است. طبق پیش‌بینی مجمع جهانی اقتصاد، شوربختانه هیچ‌یک از ما برابری جنسیتی را در طول عمر خود نخواهیم دید، و حتی به‌احتمال زیاد بسیاری از فرزندان ما نیز چنان روزی را نخواهند دید. پیش‌بینی میشود که برابری جنسیتی تقریباً تا یک سدهٔ دیگر به‌دست نخواهد آمد. این کارزار به ایفای نقش تک‌تک ما نیاز دارد، مهم نیست که نتیجهٔ آن را در طول عمر خود نبینیم، چرا که آنچه زنان امروز دارند، نتیجهٔ مبارزات افرادِ بنام و گمنامی است که از صد سال پیش قدم در میدان این کازار گذاشته‌اند.
همان‌طور که اشاره شد، جمع‌آوری کمک‌های مالی برای امور خیریه با تمرکز بر زنان ازجمله فعالیت‌هایی است که معمولاً به‌مناسبت روز جهانی زن مورد توجه قرار می‌گیرد. بر همین اساس، بنیاد نیکوکاری یارا طی فراخوانی از هنرمندان ساکن ونکوور دعوت کرده است که با ارائهٔ اثری هنری در نمایشگاهی که به‌همین منظور از ششم تا هجدهم همین ماه در وست ونکوور برگزار خواهد شد، شرکت نمایند. تا کنون ۲۸ هنرمند آثار خود را برای شرکت در این نمایشگاه آماده کرده‌اند و ما نیز از این فرصت استفاده کرده‌ایم و گفت‌وگوی کوتاهی با این عزیزان انجام داده‌ایم که در همین شماره به‌چاپ رسیده است. از شما دعوت می‌کنم نظرات این هنرمندان عزیز را مطالعه بفرمایید و با دیدار از این نمایشگاه، در این امر نیکو مشارکت نمایید. کلیهٔ عواید حاصل از فروش آثار به‌نمایش‌گذاشته‌شده در این نمایشگاه از طرف بنیاد نیکوکاری یارا صرفِ کارآفرینی برای زنان شایستهٔ هم‌وطنمان که سرپرست خانوارند، خواهد شد.
